Hoe betrek en begeleid je kinderen bij een uitvaart?
“Als kind was ik al gefascineerd door de dood, juist omdat mijn ouders mij er uit bescherming ver van probeerden te houden. Ik mocht niet mee naar de begrafenis van mijn oma, wat ik heel erg vond. Door hun geheimzinnige gedoe kreeg ik juist bizarre fantasieën. Ik heb er een angst én fascinatie voor ontwikkeld, zegt schrijfster Saskia Noort (VK 2-7-2016). Omdat de jonge Noort niet betrokken werd bij het gebeuren rond de dood van haar oma ervaart ze het als geheimzinnig.
Mijn uitvaart collega vertelde daarentegen over haar zoontje, die zingend op de achterbank van de rouwauto zat op weg naar het afscheid van zijn oma. “Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk”, zong hij. Hij voelde heel duidelijk, dat hij toegelaten werd tot een van de grote-mensen-geheimen: de begrafenis.
De manier waarop er in onze jeugd met ons en de dood is omgegaan, bepaalt deels ons gedrag naar onze kinderen toe. We zijn geneigd patronen van vroeger te herhalen. We werden in onze jeugd beschermd tegen de aanblik van een overleden grootouder, omdat dat te confronterend zou zijn. Of er werd juist van ons verwacht, dat we een kus op de ijskoude wang van oma of opa gaven. Ergens tussen deze twee uitersten ligt een kindvriendelijke middenweg.
Kinderen stellen vragen over de dood
Als wij een uitvaart voorbereiden met familie met jonge kinderen, komen de kinderen vaak met hele duidelijke vragen: “Waarom ligt opa zo stil? Mag ik zijn hand voelen? Waarom is die zo koud”? Dit vragen nodigt uit tot duidelijke antwoorden: “Nee, hij slaapt niet, hij is dood. Ja, voel maar, die hand is net zo koud als een pak melk dat uit de koelkast komt”.
Kinderen geven ook hun eigen grenzen aan: ”Nee, ik durf nog niet te kijken. Ik ga eerst een tekening voor hem maken”. En later loopt het kind met mij mee, kijkt om een hoekje de kamer in, besluit dat het niet eng is en legt de tekening bij het voeteneind van opa. Trots dat het mee mag doen met de grote mensen.
We geven een kind de ruimte om in een veilige omgeving te ontdekken hoe ‘dood-zijn’ eruit ziet en mee te maken wat begraven is. Niks moet en je mag alles vragen. Zo ontstaat een ontspannen sfeer rond de dood. Ja zeker, de dood roept vragen op, maar daar kan je dus zonder geheimzinnigheid over praten.
Bij De Zwaan Uitvaarten hebben wij veel ervaring met het betrekken en begeleiden van (kleine) kinderen bij uitvaarten en ook in de periode voorafgaand aan de uitvaart. Wilt u hier meer over weten? Neem dan gerust contact met ons op.
